Kaplica Ewangelicka Żołnierza Polskiego im. ks. sen. gen. bryg. Ryszarda Paszko

Dz 17, 22-28a
22. A Paweł, stanąwszy pośrodku Areopagu, rzekł: Mężowie ateńscy! Widzę, że pod ka¬ż¬dym względem jesteście ludźmi nadzwyczaj pobożnymi. 23. Przechodząc bowiem i oglądając wasze świętości, znalazłem też ołtarz, na którym napisano: Nieznanemu Bogu. Otóż to, co czcicie, nie znając, ja wam zwiastuję. 24. Bóg, który stworzył świat i wszystko, co na nim, Ten, będąc Panem nieba i ziemi, nie mieszka w świątyniach ręką zbudowanych 25. ani też nie służy mu się rękami ludzkimi, jak gdyby czego potrzebował, gdyż sam daje wszystkim życie i tchnienie, i wszystko. 26. Z jednego pnia wywiódł też wszystkie narody ludzkie, aby mieszkały na całym obszarze ziemi, ustanowiwszy dla nich wyznaczone okresy czasu i granice ich zamieszkania, 27. żeby szukały Boga, czy Go może nie wyczują i nie znajdą, bo przecież nie jest On daleko od każdego z nas. 28. Albowiem w Nim żyjemy i poruszamy się, i jesteśmy…

Kwiecień jest Miesiącem Wojsk Inżynieryjnych, a za kilka dni obchodzić będziemy uroczyście, jak co roku, Dzień Sapera – Święto Wojsk Inżynieryjnych. To nabożeństwo Ewangelickiego Duszpasterstwa Wojskowego w intencji żołnierzy i pracowników Wojsk Inżynieryjnych wyprzedza i wpisuje się w wasze doroczne święto. Was i waszą służbę stawiamy dzisiaj pod Bożym błogosławieństwem, prosząc Boga o waszą przyszłość i powodzenie. Was samych zaś to nasze zaproszenie do wspólnego świętowania niech zachęci do postrzegania własnego życia i służby w świetle Ewangelii Jezusa Chrystusa.

Bo ona ma tę właściwość, że jest skierowana do każdego z nas i chce docierać do świadomości każdego człowieka, niezależnie od tego, kim jesteśmy, gdzie się znajdujemy i czym się zajmujemy. Jest ona Dobrą Nowiną o Bogu dla każdego. Jest Dobrą Nowiną o zbawieniu Bożym w Jezusie Chrystusie dla wszystkich. Ewangelia obejmuje zarówno wierzących, jak i niewierzących, chrześcijan i niechrześcijan.

Tak swoją służbę Słowa Bożego wśród i dla żołnierzy Wojska Polskiego pojmuje nie tylko nasze duszpasterstwo wojskowe, na którego zaproszenie dzisiaj odpowiedzieliście i tutaj jesteście. Jeszcze pierwsi świadkowie i apostołowie Jezusa Chrystusa uczyli się z pewnymi oporami, że Ewangelia jest dla wszystkich i nikogo nie wyklucza. Ale apostoł Paweł, którego w przeczytanym tekście z Dziejów Apostolskich spotykamy w Atenach, rozumiał ten uniwersalizm przesłania Ewangelii jako istotę swojego powołania: gdziekolwiek przybył, Boga, który objawił się w Jezusie Chrystusie, głosił zarówno Żydom, jak i poganom, a chrześcijan utwierdzał w tej wierze. Starał się przy tym usilnie, aby dla słuchaczy stało się jasne, że Ewangelia Boża jest skierowana do każdego, jest darem Boga dla wszystkich. Jak to ujął w swojej mowie do Ateńczyków na Areopagu: … bo przecież (Bóg) nie jest (On) daleko od każdego z nas. Albowiem w Nim żyjemy i poruszamy się, i jesteśmy…

Każdy ziemski zawód, każde doczesne powołanie, każdą pracę i każdą służbę można wykonywać i pełnić tak, jakby Boga nie było. Także wasza żołnierska służba w zakresie inżynierii wojskowej nie wymaga z narzucającą się koniecznością, aby w jej strategię lub taktykę wpisywać Boga, aby nie móc się bez Niego obejść, przenosząc i usuwając niewypały, budując przeprawy, wznosząc umocnienia lub wyszukując ukrytych ładunków minerskich.

Czymkolwiek zajmujemy się w naszym życiu, zawodowo lub prywatnie, zaproszeni jesteśmy wszyscy, aby dostrzegać duchowo, że Bóg w Chrystusie istotnie nie jest daleko od kogokolwiek z nas; więcej, aby dostrzegać, że jest On tak bardzo blisko każdego, iż możemy nawet za apostołem Pawłem o Bogu powiedzieć: w Nim żyjemy i poruszamy się, i jesteśmy…

 
Taką perspektywę myślenia o Bogu i o Jego wpływie na nasze życie głosił kiedyś apostoł Paweł Ateńczykom. I tę też myśl o bliskości Boga każdemu z nas kładę dzisiaj przed wami z okazji zbliżającego się waszego święta.

2. Ewangelia pozwala znaleźć Boga w Chrystusie

 
Drodzy Żołnierze i Pracownicy cywilni Wojsk Inżynieryjnych!

Wtedy w Atenach, zanim zaprowadzono apostoła Pawła na Areopag, aby przedstawił swoją naukę, wśród wielości pogańskich świątyń, ołtarzy i miejsc bałwochwalczego kultu, poświęconych najróżniejszym bóstwom i bożkom, zobaczył on także ołtarz, na którym napisano: Nieznanemu Bogu. I od tego rozpoczął swoją mowę na Areopagu, której fragment przed chwilą przeczytałem.

Apostoł Paweł zobaczył w tym ołtarzu, że ci ludzie, choć znali i czcili wtedy, jak obliczono, około 3 tysięcy różnych bóstw, bogiń i bożków, w istocie nie byli pewni, czy jakiegoś ważnego bóstwa nie pominęli, nie poznali, nie zapomnieli o nim. Dlatego na wszelki wypadek wznieśli też ołtarz Nieznanemu Bogu.

Bałwochwalstwo ówczesnych Ateńczyków oburzyło Pawła, ale ten ołtarz wzbudził jego współczucie dla ludzi, którzy swoją wielką religijność wyrażali w adoracji posągów i obrazów, stworzonych ludzką ręką, tęskniąc tak naprawdę za nieznanym im Bogiem jedynym, prawdziwym, Stwórcą człowieka i wszystkiego, co istnieje.

Tęsknota za Bogiem prawdziwym wpisana jest w naturę człowieka przez jego Stwórcę. Wyrazem tej tęsknoty, wtedy i dzisiaj, może być nasza wiara w Boga, takiego, jakim się nam i całemu światu objawił w Jezusie Chrystusie, ale wyrazem tej tęsknoty i poszukiwań może też być ucieczka od Boga prawdziwego, objawionego i poświadczonego w Biblii, ucieczka ku wszelakim Jego namiastkom, ku Jego substytutom. Czegóż to człowiek nie stawiał i nie stawia na ołtarzu swojej prywatnej religijności, swojej jawnej lub ukrywanej adoracji? Jak słusznie ktoś powiedział: Czemu ufa twoje serce, to staje się twoim Bogiem. Czyli inaczej, w czym pokładasz swoją nadzieję, za czym tęsknisz i czego pragniesz, co zdaje ci się być dla ciebie najważniejsze, to staje się twoim Bogiem. Bogiem – jakże często tylko przez małe „b”.

Choć współczesny nam świat proponuje z całą pewnością więcej niż tylko 3 tysiące najróżniejszych substytutów Boga, jedynie Ewangelia odpowiada prawdziwie na wpisaną w nasze serca tęsknotę za Bogiem i zachęca, abyśmy w niej szukali Go, odkrywali i znajdowali wciąż na nowo. W niej, to znaczy konkretnie w działającym poprzez Ewangelię Jezusie Chrystusie, Bożym Synu i Zbawicielu świata. W Jezusie człowiek może okryć, znaleźć i pokochać prawdziwego Boga. W Tym, którego w dalszej części swojej mowy zwiastował apostoł Paweł Ateńczykom jako zmartwychwstałego, i którego także my poświadczamy w środowisku wojskowym poprzez naszą kapelańską służbę jako zmartwychwstałego i siedzącego po prawicy Ojca.

3. Życzenia

 
Drodzy!

Przed nami Dzień Sapera, święto całej Inżynierii Wojskowej. Wraz ze słowami tego zwiastowania Ewangelii przyjmijcie od naszego duszpasterstwa najlepsze życzenia Bożego błogosławieństwa, obfitości łask Bożych dla każdej i każdego z was, dla całego waszego środowiska. Niech wasza służba wojskowa staje się dla was codziennie nowym wyzwaniem i nowym źródłem satysfakcji. A we wszystkim, co czynicie, niech towarzyszy wam wiara i wdzięczność wobec Tego, który dał nam życie i obiecał zbawienie w Jezusie Chrystusie. Jemu niech będzie część i chwała, i wszelkie dziękczynienie.

Amen.