Zbliżała się połowa 1940 roku. Kiedy tutaj, na dalekiej północy Europy, panował polarny dzień, Polskę spowiły mroki nocy niemieckiej okupacji. Naród polski pogrążony był jeszcze w żałobie i w szoku po klęsce wrześniowej. Pierwsze kilka miesięcy niemieckiej okupacji w pełni odsłoniły zbrodniczy charakter faszystowskiego systemu. Związek Radziecki także zdążył już odsłonić swój prawdziwy stosunek do Polski i Polaków. Poddany podwójnej okupacji naród polski potrzebował jak powietrza chociaż cienia nadziei na odwrócenie swego losu. Cienia nadziei na klęskę faszystowskich Niemiec.         I wtedy stąd, z norweskiej ziemi, spłynął na pokonaną Polskę więcej niż tylko cień nadziei. Prawdziwą nadzieję dali wówczas powalonemu narodowi polscy żołnierze i marynarze tu w Narwiku, pokonując u boku aliantów niemieckiego najeźdźcę.

 

 

Bohaterskich żołnierzy Samodzielnej Brygady Strzelców Podhalańskich oraz marynarzy polskich niszczycieli i transportowców spod Narwiku, wraz z walczącymi obok nich ramię w ramię Anglikami, Norwegami i Francuzami, wspominamy dziś   w modlitwie do Boga, naszego Pana.

Módlmy się!

 

 

Panie! Boże jedyny!

 

 

Dziękujemy Ci za tamto zwycięstwo, które dałeś tu Polsce, Norwegii, Europie i światu jako znak Twego sprzeciwu wobec barbarzyństwa, terroru, łamania wolności i prawa narodów do życia w pokoju. Przez nie Ty sam, Panie Boże, złożyłeś świadectwo, że nie jesteś po stronie silnych, którzy czynią bezprawie między narodami.

 

 

Dziękujemy Ci za naszych żołnierzy i marynarzy oraz ich sprzymierzeńców, którzy oddali swe życie w bitwie o Narwik. Składamy Ci dziękczynienie za tych, którzy przeżyli. A których spośród nich w swej łasce zachowałeś aż dotąd w gronie żyjących, pobłogosław w ich sędziwości i obdarz ich Twoim pokojem.

 

 

Wszystkich nas prowadź w wierze w zwycięstwo Twego Syna, Jezusa Chrystusa, nad śmiercią, abyśmy dostąpili zbawienia i życia wiecznego.

Amen.

 

Polscy żołnierze i marynarze, którzy spoczęliście w norweskiej ziemi!

 

 

Nadzieję dla Polski okupiliście własnym życiem. My przychodzimy dziś do was, aby nad waszymi grobami wyznawać nadzieję zmartwychwstania, daną nam przez Ojca w Chrystusie.

Amen.