|
2009-01-22 Warszawa Stoki Cytadeli Warszawskiej
Modlitwa EDW
„
Ratuj skazanych na śmierć,
jeśli możesz, zatrzymaj tych,
którzy potykają się, idąc na miejsce kaźni.”
(Księga Przysłów 24,11)
Wszechmogący Boże!
Na miejscu stracenia ostatniego dyktatora powstania styczniowego przywołujemy przed Tobą wszystkich uczestników tamtego zrywu ku wolności Narodu Polskiego i niepodległości Ojczyzny.
Nasza modlitwa i pamięć nie zmieni ich losu. Nie zawróci historii stoczonych walk, poniesionych w nich ofiar, popowstańczej gehenny straceń, zesłania i przymusowej emigracji; nie uratuje skazanych na śmierć i nie zatrzyma tych, którzy potykali się, idąc ku temu i ku wielu innym miejscom kaźni.
Ale bezkres ich ówczesnego duchowego i cielesnego cierpienia przynosimy do Ciebie, Boże, jako ich spadkobiercy, jako spożywający dobre owoce ich gorzkiego siewu, jako członkowie wolnego narodu w niepodległym państwie.
Dziękujemy Tobie, Boże, połączeni wdzięcznością wobec tych, których tutaj wspominamy - wdzięczni za ich powstańczy trud i poświęcenie. Dziękujemy Tobie, Boże, za wolność i niepodległość Polski, przeżywany przez nas dzisiaj cel i owoc ich ówczesnych marzeń, pragnień i walki.
Prosimy Cię o uczestników powstania styczniowego, aby spoczywali w Twoim pokoju oraz o ich zmartwychwstanie do nowego życia w wiecznej wolności i pokoju – przez Pana i Zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa.
Amen.
powrót
|
|