Jezus Chrystus mówi:

Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, zbliża się godzina, owszem już nadeszła, kiedy umarli usłyszą głos Syna Bożego i ci, co usłyszą, żyć będą.     (Jan 5,25)

Wszechmogący Boże nasz i Ojcze!

Połączeni w modlitwie do Ciebie, Pana życia i śmierci, obejmujemy nią naszych Rodaków, oficerów Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej, którym na tej ziemi zdradziecko odebrano życie, mniemając, że wraz z nim wymazana zostaje wszelka nadzieja dla nich i wszelka pamięć o nich. Ty jednak, Boże nasz, jesteś dawcą nadziei mocniejszej niż śmierć, a w Twojej pamięci nie ginie żaden człowiek.

Naszych pomordowanych braci, oficerów Wojska Polskiego, wspominamy dzisiaj na ziemi, która przyjęła ich ciała, ale w mocy nadziei, którą dałeś w ich i w nasze serca poprzez wiarę. Dziękujemy Tobie, Panie, za ich życie, za ich służbę, za ich ofiarę dla wolnej Polski.

Przede wszystkim jednak dzięki Ci składamy za Twojego Syna, Jezusa Chrystusa, przez którego cierpienie, śmierć i zmartwychwstanie dajesz nam i całemu światu nadzieję na zmartwychwstanie umarłych. W tej nadziei Tobie powierzamy wszystkich, którzy tu spoczywają. Naszych braci, oficerów Wojska Polskiego i wszystkie inne ofiary stalinowskiego terroru: Polaków, Ukraińców, przedstawicieli innych narodowości. Niech ich los będzie dla nas zawsze nieustającym zobowiązaniem do pokoju, a także zobowiązaniem do niesienia pomocy tym, którzy dzisiaj doznają niesprawiedliwości i przemocy.

Ty sam, Ojcze, bądź schronieniem, ukojeniem i pomocą wszystkim ludziom, którzy cierpią z powodu niesprawiedliwości na ziemi.

 
Wysłuchaj nas Ojcze przez Jezusa Chrystusa w Duchu Twoim Świętym.

 
AMEN.